Tragizm był czymś oczywistym w romantyzmie – epoce pełnej porywów, namiętności i wielkich czynów. Jednak i pozytywizm przyniósł nowe rozumienie bohatera tragicznego. Przywołam to postać Judyma, bohatera powieści Żeromskiego „Ludzie bezdomni”. To,

W okresie romantyzmu twórcy często posługiwali się motywem snu. Arcydziełem pod tym względem są „Dziady http://dziady.klp.pl” cz. III Adama Mickiewicza. Dramat przynosi wiele nawiązań do historii męczeństwa narodu polskiego, określanego mianem martyrologii.

Rozterki moralne nie były obce i bohaterom innych epok. Zwłaszcza w romantyzmie, kiedy specyficzny bohater był ściśle związany z filozofią epoki. Jaki był wzorcowy romantyk? Przede wszystkim zbuntowany wobec otaczającej go rzeczywistości.