W „Biblii” pojawia się wiele fragmentów, w których bohaterowie mają wizje senne. Sny zwykle niosą ze sobą jakieś ważne przesłanie, są sposobem nawiązania kontaktu Boga z człowiekiem, stanowią proroctwo. Przykładem jest sen Salomona. W nocy ukazał mu się Bóg. Pan rzekł do Salomona, że da mu to, o co poprosi. Król Izraela nie zażądał bogactwa ani długiego życia, lecz chciał posiadać mądrość w rozróżnianiu dobra i zła, rozstrzyganiu spraw sądowych i rządzeniu ludem.

Bóg spełnił jego pragnienie, a ponadto ofiarował mu sławę i bogactwo. We fragmencie tym ukazana została postawa Salomona wobec Boga i płynące z niej przesłanie zachowania pokory.

Jako przejaw Bożego działania traktował sny prorok Daniel, któremu wyznaczono za zadanie wytłumaczenie snu władcy – Nabuchodonozorowi. Król widział we śnie posąg wykonany ze szlachetnych kruszców, którego nogi wyrzeźbione są z żelaza i gliny. Posąg ten rozpada się, uderzony zaledwie jednym kamieniem. Jest to przepowiednia dotycząca przyszłości Babilonu: królestwo rozpadnie się na szereg mniejszych państw.